Sorin, αλκοόλ και θεάματα

Ξεκάθαρα ο Σορίν είναι λατίνος. Αρκεί μια ματιά στα χαρακτηριστικά του για να πειστεί ο καθένας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις κορδιλιέρες των Άνδεων. Και όπως οι κορδιλιέρες ελίσσονται σαν ένα σκοινί φτιάχνοντας το ανάγλυφο της οροσειράς των Άνδεων έτσι και ο Σορίν ελίχθηκε ανάμεσα σε πολιτισμούς και κουλτούρες φτάνοντας μέχρι τον Καταυλισμό. Σε ηλικία 12 χρονών δοκίμασε για πρώτη φόρα να μασουλήσει φύλλα κόκας όπως είχε δει πολλούς να κάνουν στα οροπέδια που ανατράφηκε. Άρχισε να πειραματίζεται κρυφά, να βράζει τα φύλλα, να φτιάχνει μυστηριώδη εκχυλίσματα. Τον συνέπαιρνε η ζάλη που αισθανόταν μετά. Βυθιζόταν και οι ιστορίες που άκουγε από τους παλαιότερους έπαιρναν μορφή στο μυαλό του - κονκισταδόρες, Κούσκο, Τιτικάκα, Αταχουάλπα, δόρατα, τόξα και κακάσχημοι, άγριοι θεοί που διψούσαν για αίμα και θυσίες.

Στα 14 του κι ενώ πια η κόκα του είχε γίνει καθημερινή συνήθεια αποφάσισε να φύγει με ένα σακίδιο στην πλάτη αφήνοντας την φυλή του και τους φίλους του. Κατηφόρισε τις Άνδεις και έφτασε μέχρι τη Λίμα όπου για πρώτη φορά αντίκρισε την απεραντοσύνη της θάλασσας. Ο Ειρηνικός Ωκεανός τον μάγεψε. Ο ίδιος θεώρησε πως ήταν ένα σημάδι της μοίρας του. Μετά από τις περιπλανήσεις του στα βουνά ερχόταν η ώρα να περιπλανηθεί και στη θάλασσα. Στα 17 του μπάρκαρε με το τσιμεντάδικο "Εσπεράντσα" από το λιμάνι του Βαλπαρέζο και άρχισε να γυρνάει τον κόσμο αλλάζοντας χώρες, ηπείρους και θάλασσες, πλοία και πληρώματα.

Ένας Αργεντίνος συντηρητής έγινε καλός του φίλος. Κάποτε του έκανε δώρο μια γαλαζόλευκη φανέλα από τη χώρα του. Στο πίσω μέρος έγραφε Sorin και είχε τον αριθμό 3. Ο αργεντίνος αργότερα άλλαξε καράβι, άλλαξε πορεία και δεν ξαναειδώθηκαν από τότε. Ο δρόμος του Σορίν τον έβγαλε ως τον Καταυλισμό. Στο μυαλό του είχε το "El Circo Perdición" ενώ στο μικρό του σακίδιο είχε τη φανέλα που του είχε δωρίσει εκείνος ο Αργεντίνος, ένα μπουκάλι με αλκοόλ και μια μικρή φωτογραφία από τα παιδικά του χρόνια. Στο πίσω μέρος έγραφε: "Niño Anselmo"